Iluna maitatzeaz galdu naiz neu ia,
hego haizea gauez egunez euria.
Usu gertatzen zait mihia ezin eutsia :
itxia den ahoan ez da sartzen eulia.
Eskeinidazu zer edan ez aparrak neri.
Zeru eder bat zaigu eman ta izarrak eri.
Aitatxik erraiten zidan hortik har’ak beti,
nik oraina dut iragan eta zaharrak berri.
Jan dut aski basa ta lasto…
Kopia anitz daude baina zenbat egiazko ?
Etxe hutsak hauts asko ta nik ausazko
zerbait nahiago dut astelehen oro ez da pazko.
Pobreak huts du moltsa eta betea bihotza.
Nahi dut bizi luzea eta heriotz motza.
Hurbil izan dut poltsa, udan pasa dut hotza…
baina ogi gogorrari hagin zorrotza.
Bihurtu nintzen ebaki zati amorruz basati,
doluak zenbat dirauen ezin erabaki.
Noiz helduko den orena ezkilak soilik daki :
Lurretik heldu dena berriz lurrerat joaki.
Handiek nahi dutena, ttikiak ahal duena,
boterea dirua da eta dirua sistema.
Jainkoak laguntzen al du berant lokartzen dena ?
Ni berandu heldu nintzen ta behin pasatzen da trena.
Ez naiz neguan beldur etxean bada egur,
lagunak eta ardoa zaharrak hobeak segur.
Ta zerua bada lur traizioeri agur,
hemen gezurrak zainak labur.
Gibelak antza erakusten du aitzina nola dantza,
nik ez dakit dantzatzen ez da galtzen esperantza.
Ez da berdina ongi egina ta xantza
behin bakarrik hausten dira berina ta konfiantza.
Noraezean nabil maiz ni noraezean :
amarik ez eta haur bat dut ene babesean…
Asto gainean noa zaldirik ezean
joandako urak indarrik ez du gure etxean.
Gaur eguzki bihar laino, gehio mintzen nau oraino
lagunen inbidiak etsaien gorrotoak baino,
Ez dut kontseilurik ematen har dezaten
eta errenak ari zaizkit nola ibili erraten.
Mila arazo izaki zaila da jakiten…
Saguak beti daki zilotik nola irten.
Harriak ez du begirik baina maiz hobe jaurtirik
nahiz eta bakar batekin ez den pareta egiten.
Sarea eta pantaila nolako maila,
norbere azala errex besteen larrua zaila.
Bizi naiz freestyleatzen eta rapeatzen
ikasi dut bizitza ez dela freestylea.
Hemen edo han, nonahi nahiko lan,
karrika zer den ez da inoiz ikasi eskolan.
Aski errauts ez denez ene barne zolan
zigarreta bat piztu dut lastozko etxolan.
Gauetan oheratzean datoz joaz penak,
badakit goxo hartzean hobe goaz denak
eta orain gogoratzean datozenak, doazenak,
barkua ondoratzean arratoiak doaz lehenak.
Ahantzi gira lehengo usaiez…
Ahantzi arrebaz anaiez…
Eta anitz dabil nahi ta nahi ez
mundu huntan ezin bizi eta bestera joan nahi ez.
Esaerak esaerak…
Nun sarraskia han xaiak.
Esaerak
Esaerak esaerak…
Ene lagunen etsaiak.
Esaerak
Esaerak esaerak…
Lehengoak dira usaiak.
Esaerak
Esaerak esaerak…
Aldatu dira garaiak.
Esaerak